gedichten Janneke van Beuzekom - van Veen (1932 - 2019) De moeder van Leonoor heeft in haar leven veel gedichten geschreven over de natuur en maatschappij, die in 2012 bij elkaar zijn gebracht met als titel: 't Zomert aan de Lek |
interview Janneke, in vrouwentijdschrift Margriet, 1980 over haar landelijke actie voor fosfaatvrije wasmiddelen gestart tijdens een milieucongres waaraan minister Ginjaar en tweehonderd wetenschappers deelnamen. Huisvrouwen in Nederland konden actiekaarten aanvragen waarop milieuvriendelijke wasmiddelen afgebeeld stonden, waarvan er duizenden zijn verstuurd. |
Dit is een stokroos, die ik uitzaai in de straten van Den Haag. Mensen staan er bij stil, zien ze wat graag. Hier een roze, een heel mooie, elders een witte of een rooie. Maar ook het nietige straatkruid mag er zijn. Zoals sterremuur, is zelfs voedsel voor de mussen. 't Groeit spontaan bij bomen, op muurtjes en spleetjes er tussen. Het grauw van het trottoir krijgt hierdoor kleur. En soms groeit er kruid dichtbij de voordeur. Bescherm ons Haags straatkruid. Laat uw stem horen en wel luid! |
De titel van het gedicht van Henriëtte Roland Holst heeft Leonoor's moeder haar de laatste jaren haar heel vaak verteld. Het gedicht is een inspiratie om zacht en liefdevol te blijven in een moeilijke situatie: onterecht dement verklaard en inmiddels op de gesloten afdeling van een verzorgingshuis. |
|
Appelboompje Het appelboompje groeit! Ons appelboompje bloeit! De bijtjes spelen de lieve mei, zoemen uitzonderlijk blij. Vieren vol overgave voorjaarsfeest. De jonge diertjes nog wat bedeesd. Stijl en stamper kreunen zacht onder de wolharige vracht. naschrift O, mensenkind neemt in ogenschouw 't werk van de Schepper, die eeuwig is en trouw. Die diepe dimensie - eertijds verwekt ook 't leven van jou - ontdekt 't ! |
mei '87 |
link naar de video, waarin Leonoor's moeder het gedicht 'Appelboompje' voorleest. http://vimeo.com/212394044 |
Onze stille tuin is saai en kaal, kleuren uitgeblust en vaal. Echter de grauwe mussen voelen zich ertussen veilig. Ze springen van de hak op de tak, eten gretig uit de volle nap. Verborgen zaad in dozen. Voor mees en merel plaats zich te verpozen Tevreden tjilpen maakt mij blij En warm van binnen. Aarde weer woonplaats Als in den beginne ... De jonge sneeuw is nog waterzucht. 't Is midden december, de winter wacht. En winternacht is heilig! |
Janneke en haar gedicht 'Wintertijd' |
Tokio 4 aug '89 Voor de jarige kleindochter Iris, ver weg Je eerste jaar is geleefd. Je bent er bij. Je bent een kind, door ouders bemind en je broertje Bart je oma Siny en Opa en Oma Den Haag Wat zouden we graag vandaag op Sterremos zijn geweest. Toch feliciteren we je, telefonisch weliswaar. Een Eskimopopje brengen we voor je mee. Speeldoosje voor de nacht. Je ouders houden de wacht. |