Met het project Muziek maken doe je samen krijgen we de kans om verder te gaan met het contact maken met oudere mensen.
Van mei 2011 tot april 2012 komen we elke maand in Ewoud, meestal voor 10 mensen. We zijn er van half twee uur tot half vijf, zodat we de tijd hebben om
iedereen een keer op een instrument te laten spelen en er voor iedereen persoonlijk ook aandacht is. Als we weggaan is het fijn om te kunnen zeggen dat we
weer terugkomen. Activiteitenbegeleidster Reina vertelt ons dat de mensen ons heel goed herkennen en blij zijn als we komen. We spelen met veel concentratie voor de mensen, waardoor er een rustige sfeer komt. Daarna mag iedereen die dat wil even op de luit of de viola da gamba spelen. We spelen ook samen melodieën op de bamboefluiten van één toon en zingen samen. De gesprekken worden dieper, er komen verhalen over hun leven of over hun ervaringen met muziek. Door de sfeer en door elke maand terug te komen komt er vertrouwen en voelen mensen zich uitgenodigd om iets van zichzelf te laten zien en te delen met elkaar. Een bewoonster, Mevrouw Lagard zegt steeds als wij komen, dat ze heel blij is dat wij er zijn, er gebeurt eens iets anders, dat hebben we echt nodig. Zij verwoordt wat wij ook zo voelen het is belangrijk werk wat wij doen. |
Mevrouw Kruuk van 95 tokkelt met heel veel plezier op de viola da gamba. Ze luistert naar de klank van de verschillende tonen en zegt: een beetje lichter en een beetje donkerder. Een mooie manier om hoge en lage tonen te benoemen. |
Mevrouw Lagard is heel belangstellend en heeft als eerste op de kleine viola da gamba gestreken. |
Er zijn ook bewoners die moeten wennen dat ze niet alleen luisteren, maar dat zij ook op de instrumenten mogen spelen. Als we vertellen dat we geen concert willen geven, maar een ontmoeting met de mensen willen waarbij onze muziek een middel is voor het contact, begrijpen de mensen beter dat er ruimte komt voor wat zij zelf willen en dat ze ook iets kunnen leren. We proberen met de mensen samen te werken. Het wordt steeds meer een ontmoeting met muziek, een soort muziekles met mooie gesprekken. Leonoor praat over ontspanning en laat horen en voelen dat als je je hand of arm ontspant een toon mooier klinkt. |
Mevrouw van Kooten weet zeker dat ze niet gaat spelen. Leonoor zei: ik heb de gedachte dat je wel gaat spelen. Uiteindelijk gaat ze het toch
proberen. Terwijl ze snaren aantokkelde schudt ze nee en zegt zacht: nee, zo van het wordt niets met mij.
Als Leonoor tegen haar zegt: wat nee, moet ze heel hard lachen. Daarna heeft ze een mooi verhaal verteld over wat humor haar heeft gebracht in haar leven. Mevrouw Koelewijn kijkt mee, het is altijd een klein wonder als iemand die zegt dat ze niet gaat spelen toch een paar tonen durft te spelen. |
Mevrouw Peek die bijna niets meer kan horen tokkelt toch even op de viola da gamba. Ze kan de snaren wel voelen trillen. |
Mevrouw Boer (links) tokkelt zacht en erg mooi op de viola da gamba. Mevrouw Koelewijn (rechts) strijkt met grote streken op de viola da gamba. Bijzonder hoe graag de mensen willen spelen en alle aanwijzingen serieus nemen, er klinken mooie tonen. |
Activiteitenbegeleidster Reina strijkt heel mooi op de viola da gamba, twee bewoonsters kijken belangstellend mee. |
Mevrouw van Soest speelt op de luit. Leonoor laat haar voelen hoe ze haar rechterarm steeds kan ontspannen als ze een paar tonen heeft getokkeld. Mevrouw Boer kijkt belangstellend mee. |
Vandaag is het de derde keer dat we bij de bewoners van Ewoud komen. Mevrouw van Soest is heel blij dat we er weer zijn. We hebben deze middag veel gedaan. Bijna iedereen heeft even op de instrumenten gespeeld. We hebben de mensen de boekjes met kinderliedjes met gekleurde noten laten zien. Een aantal mensen hebben noten leren lezen en ritmekaartjes onder een liedje gelegd. We hebben met bamboestokjes meegetikt terwijl we 'Samen wonen, samen zingen' met elkaar zingen op de melodie van 'Vader Jacob'. |
Mevrouw van Soest tokkelt op de viola da gamba en speelt zelfs een klein liedje met twee handen. |
Mevrouw Bouwman en mevrouw Soolingen zijn er voor het eerst bij. Mevrouw Bouwman (links) wil heel graag spelen op de viola da gamba.
Mevrouw Soolingen (rechts) kan nog maar met één arm spelen, ze lacht en is echt blij. Reina vertelt dat ze met één arm kan breien. |
Mevrouw Ceder zit altijd achteraf, maar volgt alles wel. Als Leonoor bij haar gaat zitten wil ze ook op de viola da gamba tokkelen, ze kan bijna
niet meer stoppen, zo leuk vindt ze het. |
Als Leonoor mevrouw Verleum de kleine luit laat voelen, begint ze ineens te praten over wat ze heeft meegemaakt in de oorlog. Daarna heeft ze ook nog even gespeeld op de kleine luit. |
We hebben de kring kleiner gemaakt. Mevrouw Lagard, 87 jaar, legt ritmekaartjes onder een liedje. Nooit te oud om te leren blijkt maar weer eens. Elke keer zijn we weer blij verrast dat oude mensen zo jong van geest zijn. |
|
maart-mei 2012 |
mevrouw Kruuk (inmiddels 96 jaar!) tokkelt op de luit |
Diny van Soest blaast op een bamboefluit van één toon |
mevrouw Tak blaast op een bamboefluit van één toon |
mevrouw Versluis tokkelt op de luit |
mevrouw van Dijk blaast op een bamboefluit van één toon |
meneer van Dijk speelt op de luit |
JE BENT NOOIT TE OUD OM TE LEREN. |