Op 31 augustus 2010 zijn we naar Woonzorgcentrum De Schutse gegaan in Lopik. Het kleinschalig centrum staat midden in het dorp, er wonen ongeveer 60 mensen.
Aardige mensen heetten ons hartelijk welkom. We hebben gespeeld bij de dagopvang De Schutse Hof en daarna in de ontmoetingsruimte van De Schutse. |
De Wartburg De Ingelanden Albert van Koningsbruggen en Voorhoeve |
De twee begeleidsters van de dagopvang Hetty en Gerda hebben geholpen om met de mensen van de dagopvang er een bijzonder uur van te maken.
Met de 9 mensen die daar twee dagen in de week komen hebben we de tijd genomen om met elkaar in een kring te gaan zitten, zodat iedereen zich betrokken
zou voelen en op de instrumenten zou kunnen spelen. Sommigen vonden dat het wel wat lang duurde. Maar toen Leonoor zei dat een goede voorbereiding belangrijk is,
zei iemand dan gaat de rest vanzelf. Zo was er meteen contact. Er waren mensen die een inmiddels overleden oom en tante van Leonoor en Jeannette, die daar ook hebben gewoond, hadden gekend. Ze wisten waar ze hadden gewoond in Lopik. Hetty vertelde dat de oom nog een knikkerspel had gemaakt, wat Anne-Marie, de begeleidster bij de ontmoetingsruimte van de Schutse ons later heeft laten zien. |
meneer den Haak speelt op de diskantgamba |
Meneer den Haak was er die dag voor het eerst op de dagopvang. Nadat wij op de viola da gamba's hadden gespeeld mocht hij op de kleine viola da gamba strijken, hij zat er op zijn gemak bij. |
mevrouw Linschoten speelt op de diskantgamba |
Mevrouw Linschoten was bescheiden en heel betrokken bij iedereen en zei steeds als ze had gespeeld dat er nu iemand anders weer verder mocht. |
Meneer de Jong (94!) strijkt op de diskantgamba, mevrouw Verluis kijkt vol verbazing mee |
Meneer de Jong is 94 jaar. Wij hebben er moeite voor gedaan om ervoor te zorgen dat hij ook in de kring kwam zitten. Die moeite bleek de moeite waard, hij wilde graag op de viola da gamba strijken en werd er vrolijk van. Iedereen was verrast, de sfeer was daarna heel ontspannen, de betrokkenheid met elkaar werd er (nog) groter door. |
Mevrouw Verluis strijkt op de diskantgamba, meneer de Jong en mevrouw Geurts leven mee |
mevrouw Geurts strijkt op de diskantgamba |
Mevrouw Geurts was heel belangstellend en had veel vragen. Ze wilde weten of je altijd maar één snaar aanstrijkt en of het niet moeilijk is om de andere snaren niet te raken en hoe je nieuwe tonen maakt. Leonoor heeft op de viola da gamba laten zien hoe je één snaar strijkt, hoe je ook twee snaren kan aanstrijken en mooi samen laten klinken en laten zien hoe je met je linkerhand nieuwe tonen kan maken. Je kunt zien dat mevrouw Geurts heel dichtbij kwam zitten en zeer geïnteresseerd was. |
Mevrouw den Oudsten speelde heel enthousiast op de diskantgamba, over alle snaren, het klonk vrolijk en voortvarend. De anderen gingen een beetje lachen. Mevrouw den Oudsten durfde bijna niet verder te spelen. Toen zei Leonoor: "Laten we serieus blijven, ik vind het juist mooi hoe ze speelt, heel creatief". Gelukkig speelde ze toen verder, iedereen was onder de indruk, we hebben voor haar geklapt. Daar was ze blij mee. |
Met Teus Vonk gebeurde er ook iets bijzonders. Hij vond het heel leuk om te mogen spelen. Leonoor hielp hem om lichter te strijken, zij ondersteunde zijn hand. het lukte steeds beter om zachter te spelen. Op een geven moment speelde hij zo zacht dat hij verbaasd zei: "Ik ben minder lomp dan ik dacht". Hij kon niet meer stoppen met strijken, zo fijn vond hij het om te doen. |
begeleidster Gerda op de kleine viola da gamba |
Als we twee stukken op de vier luiten hebben gespeeld gaat Leonoor nog een keer bij iedereen langs met de kleine luit (diskantluit). Als Leonoor voor de
tweede keer bij iedereen langs gaat, nu met een ander instrument, de kleine luit, doen mensen vaak mee die de eerste keer niet wilden of durfden te spelen.
Het geluid van de kleine luit is zo uitnodigend helder en zacht dat mensen heel blij zijn als ze zelf er ook even op mogen spelen. |
mevrouw van de Lijn op de kleine luit |
Mevrouw Kersbergen is bijna blind, ze heeft op de viola da gamba getokkeld en gestreken en op de luit mooi getokkeld. Mevrouw van de Lijn was bij de
viola da gamba heel voorzichtig, maar met de luit ging het al veel makkelijker. Het is leuk om te zien dat degene die net gespeeld heeft,
belangstellend is naar degene die na hem of haar komt. |
meneer de Jong op de kleine luit |
Meneer de Jong was heel blij toen hij op de luit mocht spelen. Hij zei spontaan "Dit is het fijnste wat ik kan doen". Ontroerend hoe Mevrouw Linschoten intens met meneer de Jong meeleeft. |
mevrouw Versluis en |
mevrouw den Oudsten met de kleine luit |
Teus Vonk op de kleine luit |
Teus Vonk wilde de kleine luit kopen en er dan iedere avond op spelen en kleine gedichtjes maken. Leonoor vertelde dat ze haar luit niet wilde verkopen, omdat deze kleine luit speciaal voor haar is gebouwd. Er zijn er in Nederland maar een paar van. Toen Leonoor zei dat Teus zachter kon spelen, gebeurde er een klein wonder. Zijn duim werd steeds losser, de luit klonk heel mooi. Hij bleef spelen, het leek wel alsof er iets open ging. |
Hetty (ze is linkshandig) speelde eerst met haar rechterhand op de luit, maar toen ze met haar linkerhand speelde was ze duidelijk gelukkiger. | Hetty speelt linkshandig op de kleine luit |
De chauffeur die de mensen weer naar huis zou brengen bleef een tijdje luisteren. Hij had geen haast en zei dat we iedereen de ruimte mochten geven om nog te spelen. We hebben met de bamboefluiten en zang deze bijzondere ontmoeting afgesloten. |
Wij hebben voor het project 'Muziek dichtbij' subsidie ontvangen van het K.F. Hein Fonds en van Fonds Sluyterman van Loo. |