Op 7 en 21 september 2010 hebben we gespeeld voor de bewoners van De Ingelanden in Leidsche Rijn, de nieuwbouwwijk van Utrecht. De Ingelanden is in 2008 in gebruik genomen. |
We hebben op de viola da gamba's en de luiten gespeeld in de hal voor een groep bewoners. |
Daarna mochten de bewoners spelen op de instrumenten. Wat hier gebeurde hebben we al vaker gemerkt. Niet iedereen wil of durft op de viola da gamba te strijken of te tokkelen,
maar als Leonoor daarna met de kleine luit langs komt, wil bijna iedereen wel even spelen. Vaak ook tot verbazing van de begeleiding. |
Het is altijd leuk om te zien hoe bewoonsters met elkaar meeleven, vooral nadat ze zelf hebben gespeeld. |
De begeleidster helpt een bewoonster met het tokkelen op de luit en speelt daarna zelf ook op de luit |
Nadat we op de ééntoonsbamboefluiten hebben gespeeld, hebben we met ons allen Vader Jacob gezongen met de nieuwe tekst. |
De mevrouw op de foto rechts had een mooie aanvulling op de nieuwe tekst op Vader Jacob. Samen zingen samen bidden. |
Daarna hebben we in een huiskamer gespeeld voor een aantal bewoners. |
Een enthousiaste bewoonster (op de foto hierboven en rechts) wilde heel graag spelen op de viola da gamba en moedigde ook anderen aan om te spelen op de instrumenten. |
De bewoners hebben met elkaar op de ééntoonsbamboefluiten Vader Jacob gespeeld. Elke keer is het bijzonder als het lukt om mensen met elkaar te laten samenspelen.We hebben dit uur afgesloten met het zingen van de nieuwe tekst op Vader Jacob. |
Twee weken later 21 september 2010 hebben we weer gespeeld voor bewoners van De Ingelanden. Veel bewoners voor wie wij zouden spelen, waren aan het rusten toen wij kwamen. Uiteindelijk hebben we gespeeld voor de mensen die elke week meezingen in het koor in de verenigingsruimte. De dirigent en zijn vrouw hebben er geholpen om dit spontane optreden door te laten gaan. |
Veel van de mensen uit het koor hadden ons al drie weken eerder horen spelen en een aantal herkenden ons ook. |
Daarna zijn we naar een huiskamer gegaan waar jonge mensen revalideren. Ank, één van de bewoonsters, zei al voordat wij gespeeld hadden dat ze het geweldig vond dat wij er waren. Er was een moeder (ze zit op de foto hieronder rechts van Ank) die elke dag op bezoek komt bij haar zoon John. Zij zag dat Ank haar armen ontspande toen Leonoor haar hielp om te strijken op de viola da gamba en te tokkelen op de luit. De moeder was heel verbaasd dat het spelen op de instrumenten zoveel deed, dat het bijna leek alsof er niets meer aan de hand was met Ank. Het was een heel bijzondere ervaring. Ook John lukte het om op de viola da gamba te strijken en te tokkelen op de luit. |
Ank strijkt op de klein viola da gamba |
John strijkt op de kleine viola da gamba |
Ank tokkelt op de kleine luit |
Ed tokkelt op de kleine luit |
Ed was heel belangstellend, hij stelde veel vragen. De moeder van John had nog nooit meegemaakt dat hij zoveel aandacht en geduld had. |
Wij hebben voor het project 'Muziek dichtbij' subsidie ontvangen van het K.F. Hein Fonds en van Fonds Sluyterman van Loo. |